Τραυλισμός είναι η διαταραχή της φυσιολογικής ροής και της ρυθμικής διαμόρφωσης της ομιλίας η οποία είναι δυσανάλογη για την ηλικία του ατόμου.

Το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πει αλλά εξαιτίας μιας ακούσιας επιμήκυνσης ή επανάληψης ή παύσης δε μπορεί να το πει. Εκδηλώνεται περίπου στο 1% του γενικού πληθυσμού ενώ είναι πιο συχνή η εμφάνισή του στα αγόρια (3:1) απ’ ότι στα κορίτσια (η διαφορά ανάμεσα στα φύλα εντοπίζεται κυρίως μετά την προσχολική ηλικία).

Ποιες είναι οι λεκτικές μορφές συμπεριφοράς ενός ατόμου που τραυλίζει;

● Επαναλήψεις φθόγγων, συλλαβών ή λέξεων. Π.χ «θ-θέλω…» ή «θε-θε-θέλω…» ή «θέλω, θέλω, θέλω…»

● Δυσρυθμίες. Π.χ  «θθθέλω» ή «θέ [παύση] λω»

● Παύσεις οι οποίες εκδηλώνονται μεταξύ των λέξεων και συνοδεύονται από ένταση στους μύες. Π.χ «το μωρό πίνει το […..] γάλα του».

● Ατελείς φράσεις. Σε αυτή την περίπτωση το άτομο ξεκινά να πει μια φράση αλλά δεν την ολοκληρώνει επειδή πιστεύει ότι θα ‘κολλήσει’. Π.χ «θέλω να….»

Πότε τραυλίζει πραγματικά το παιδί;

Όταν υπάρχει άγχος, πίεση ή σε μεγάλες προτάσεις, θεωρείται φυσικό να υπάρχει μια δυσκολία στην ροή. Επίσης, πολλά παιδιά περνάνε από ένα στάδιο όπου η ομιλία εμφανίζει μπλοκαρίσματα στην ροή. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι μια προσωρινή κατάσταση, μέρος της φυσιολογικής εξέλιξης του παιδιού, διότι η ικανότητα της ομιλίας με κανονική ροή αποκτάται με το χρόνο.

Παρ’ όλα αυτά οι γονείς θα πρέπει να επισκεφθούν τον ειδικό όταν :

● Οι δυσκολίες επιμένουν για διάστημα πάνω από 6 μήνες.

● Το παιδί κάνει ασυνήθιστες κινήσεις ή μορφασμούς ή γενικά υπάρχει έντονο άγχος την ώρα που μιλάει.

● Τα συμπτώματα χειροτερεύουν.

● Έχει συνειδητοποιήσει τις δυσκολίες του.

● Η αναπνοή του είναι έντονη θωρακική και όχι τη διαφραγματική.

Πως μπορεί να βοηθήσει ο γονιός το παιδί του;

● Μη διακόπτετε το παιδί, αφήστε το να ολοκληρώσει. Συμβουλεύστε και τυχόν αδέλφια ή συγγενείς να κάνουν το ίδιο.

● Μιλάτε αργά και καθαρά και κάντε παύσεις ανάμεσα στις προτάσεις (χωρίς υπερβολικό τρόπο όμως!).

● Μην κάνετε σχόλια την ώρα που μιλάει το παιδί όπως «μη βιάζεσαι», «πάρε μια ανάσα» ή «μίλα πιο αργά».

● Δώστε χρόνο στο παιδί να πει αυτό που θέλει και μην το πιέζεται (είτε φανερά είτε όχι).

● Αποφεύγεται τις πολλές και απανωτές ερωτήσεις. Κάντε πιο συγκεκριμένες τις ερωτήσεις σας. Π.χ. Αντί για «πως πέρασες σήμερα στο σχολείο;» ρωτήστε «παίξατε στο διάλειμμα σήμερα;» και δώστε χρόνο στο παιδί να σας περιγράψει.